Bazując na doświadczeniach z powodzi w Tesalii we wrześniu 2023 roku oraz innych podobnych wydarzeniach np. W Niemczech wiosną 2024, oto rekomendacje dotyczące działań weterynaryjnych i związanych z ochroną zwierząt w kontekście obecnej sytuacji powodziowej w Polsce:
1. Monitoring wody:
– Priorytetowe sprawdzanie ujęć wody używanych do pojenia zwierząt (chcemy zrobić monitoring wody porządny ale nie idzie Współpraca Inspekcji Weterynaryjnej z Sanepidem w zakresie badań wody) zwykle proste testy na E Coli wystarczy, żeby oszacować poziom występowania innych patogenicznych bakterii. Pełna diagnostyka fizykochemiczna i mikrobiologiczna nie jest efektywna-kosztowo
2. Ewakuacja zwierząt:
– Rozważenie systemu triażowego w kolejności: konie, bydło, świnie, ptactwo (jak w Niemczech)
– Przygotowanie na ograniczone możliwości służb (straż, policja) w ewakuacji (to ich obowiązek, ale mogą być zajęci innymi sprawami i nie być przygotowani)
3. Ochrona gospodarstw:
– Skupienie uwagi na małych gospodarstwach rodzinnych, szczególnie narażonych na podtopienia (fala na Odrze jest większa niż zakładano więc sporo tego będzie w dolnym Śląsku i ziemi lubuskiej, a Wisła też będzie podtapiać) przede wszystkim woda będzie niszczyć składowana pasze!
– Stąd konieczność zabezpieczenia paszy oraz pestycydów.
4. Monitorowanie chorób:
– Zwiększona czujność na występowanie biegunek u zwierząt (głównie o etiologii toksynowej)
– Uwaga na potencjalny wzrost przypadków salmonellozy i ogólnie choroby skóry i GI
5. Ograniczenia dla hodowców:
– Rozważenie wprowadzenia zakazu wypasu na terenach zalewowych (jeszcze jest ciepło…)
6. Kontrola wektorów chorób:
– Monitorowanie wzrostu liczebności komarów (dopiero za rok wyjdzie) i potencjalnego wzrostu przypadków leiszmaniozy (i innych pierwotniaków)
– Uwaga na możliwy wzrost występowania wirusa Zachodniego Nilu (WNV) jeżeli był dostępny w środowisku
7. Bezpieczeństwo paszowe:
– Kontrola jakości pasz, szczególnie pod kątem skażenia powodziowego
– Przeciwdziałanie nielegalnemu wprowadzaniu do obrotu paszowego kukurydzy popowodziowej
8. Komunikacja:
– Aktywna rola izb w uspokajaniu hodowców, tak będą odszkodowania
– Przygotowanie na pytania dotyczące rekompensat za utracone zwierzęta i skażoną paszę
9. Długoterminowe konsekwencje:
– Przygotowanie na potencjalny wzrost liczby patogennych bakterii i pierwotniaków w środowisku w kolejnych tygodniach
– Monitorowanie szkód w uprawach spowodowanych przez zwierzęta uwolnione z zalanych obór/chlewni (to w Grecji była największy problem bo zwierzęta pasły się na polach nie zalanych wchodząc w szkodę)
10. Współpraca międzysektorowa:
– Koordynacja działań między służbami weterynaryjnymi, rolniczymi i sanitarnymi. P. wspólne badanie wody przeznaczonej do pojenie zwietrząy
– Wymiana doświadczeń z innymi krajami, które niedawno doświadczyły podobnych sytuacji (np. Czechy, Niemcy)